'Your Visa-application has been accepted!'

Dat was de zin, waardoor gister een hele last van mijn schouders viel.
Natuurlijk wist ik wel dat er geen reden was om mijn visum af te wijzen, maar toch was ik zenuwachtig. Maar ik vond dat ik ook wel genoeg gewacht had.
Eerst op de trein, die 10 minuten te laat was. In de verkeerde stappen, die naar A'dam CS ging i.p.v. A'dam Zuid. Stap je uit, zie je iemand keihard over z'n nek gaan en daarna een oude bekende van het VWO, waarvan ik nog steeds de naam niet weet...
Vanuit de trein naar het consulaat lopen. Dezelfde route als op 30 april, maar dit keer niet in een gezellig halfdronken menigte. Ik liep er ook vrolijk voorbij, want het gebouw staat in de steigers wegens verbouwing. In de rij staan voor een beveiligingshokje, waar bleek dat ik niet genoeg postzegels had. Ik als een malle halfrennend naar de dichtsbijzijnde Albert Heijn. Snel terug en ik hoefde niet in de rij te staan.
Eenmaal binnen had ik nummer 33, maar uiteraard was net nummer 22 aan de beurt! Toen mijn nummer op het bordje stond, heb ik mijn documenten gegeven, visum betaald en mijn vingerafdrukken werden gescand. Daarna mocht ik weer plaatsnemen tot mijn nummer omgeroepen werd.
Om iets voor half 4 was het dan zo ver (overigens was ik er al sinds 2 uur) kort gesprekje gevoerd over wat ik ging doen, het gezin, wat ik wilde doen na dat jaar en of ik familie of een relatie had in Amerika. Met daarop de bovenstaande en de mededeling dat ik binnen 3 tot 5 dagen mijn paspoort weer terug zal krijgen!
Nu, een maand voor aankomst in NYC, is het bijna helemaal rond!
Eerst lekker Oud & Nieuw in Leiden vieren en dan....
...op naar de afscheidsfeestjes!!!!