Vier maand!

Ja, inderdaad, vandaag ben ik alweer vier maand in dit gezin! Dus dik vier maand in de Verenigde Staten! De tijd vliegt en ook al lijkt het soms gister dat ik nog in Enschede was of zelfs voor het laatst mee toeterde bij het Leids Harmonie Orkest. Het is duidelijk dat er ook veel gebeurt is.
Als ik bijvoorbeeld kijk naar de jongens.

Everett is een klein charmeurtje, (glim)lacht veel, hij is niet snel bang en loopt makkelijk op andere mensen af. Hij is een fysiek ventje, rent graag rond,gooit graag met speelgoed, smijt er soms hard mee op de grond om te horen hoe hard het op de grond neerkomt. Maar hij is ook van het slaan en soms bijten als een ander (vaak Russell) hem frustreert. Maar soms als hij zelf gefrustreerd is gaat hij headbangen op de grond. Met z'n grote Duitse hoofd zoals z'n ouders altijd zeggen. Everett kan sinds ik hier ben al stukken beter de trap op en af klimmen. Ook klimt hij al heel goed een speeltoestel op en kan hij dan zonder hulp van de glijbaan af. Hij lijkt het ook ontzettend leuk te vinden om te kletsen. Niet dat het verstaanbaar is, al zegt hij soms precies het juiste op het goede moment.

Russell is niet zo onverschrokken als Everett,een beetje verlegen zelfs en kijkt bij onbekenden altijd eerst de kat uit de boom. In nieuwe situaties blijft hij vaak ook dicht bij mij staan, Everett iets minder, maar het geeft me een fijn gevoel dat ze zich veilig voelen bij me. Hij (glim)lacht ook niet zo vaak als Everett, maar als hij het doet is dat echt mooi om te zien. Russell is een echt onderzoekertje, hij vind gadgets ontzettend interessant: Ipads, blackberry's, laptops en eigenlijk al het interessante dat volwassenen hebben waar hij niet mee mag spelen. Ook staat hij soms ook eerst in de speeltuin op een afstandje toe te kijken hoe andere kinderen aan het spelen zijn. Hij kletst ook minder dan Everett, maar probeert af en toe wel woorden na te zeggen, gister nog zei hij: 'buh' toen ik bird zei. Wat trouwens heel schattig is, af en toe als iemand zegt dat die weggaat hij handkusjes geeft.

Ze zijn letterlijk gegroeid in de afgelopen maanden en ook kunnen ze meer, het klimmen op trappen, maar ook aan de hand gewoon lopend een trap oplopen. Maar omdat ze ook de schuifdeuren open kunnen maken, zijn er nu haakjes aan gemaakt en de verschoontafel is verschoven, omdat Russel die gebruikt had om uit z'n bed te klimmen. Gelukkig heeft Everett wat kortere beentjes, dus dat lukt hem nog lange niet!

Afgelopen weekend zijn de buitenzwembaden geopend en deze week is het zwemteam van Eleanor begonnen. Dit is tijdens de zomermaanden en het is drie/vier keer per week aan het eind van de middag een half uurtje baantjes zwemmen. Het is ook een soort zwemles, omdat de meeste kinderen nog niet zo goed zwemmen kunnen. Komende tijd even uitzoeken hoe ik hier de beste routine in kan krijgen en of ik elke keer een uur voor de les met ze ga zwemmen. Ze vinden alle drie het water heerlijk en ik ben er blij mee, want zwemmen vind ik geweldig!